Forbidden Planet Redux?
God kveld i stova, det er din kjære mulla og profet her, og eg har blitt bedt om å dele litt godsaker her for min venn Jack B. Quick, som for tida er opptatt med ein festival av eit slag. Alle hans kreftar vert satt inn der, og det er ikkje pust i kroppen att i han til å fortelje dykk noko så vidunderleg som at Forbidden Planet får ein remake.Greit, vidunderleg er det vel kanskje ikkje. Forbidden Planet, frå 1956, er blant dei ytterst få klassiske science fiction filmane som framleis held stand. Det gjorde den i alle fall sist eg såg den. Eg fniste aldri over dårlege effektar, ei heller himla eg med auga, heller ikkje for elendige skodespelarprestasjonar eller dårleg manus. Filmen er simpelthen god, og er det framleis. Faktisk er vel det du reagerar kraftigast på at Leslie Nielsen ikkje snublar eller oppførar seg på sitt etterkvart vanlege klovneaktige vis i denne filmen som mange nok vil rekne som hans dramatiske gjennombrot (og høgdepunkt). Dette er milevis unna den Nakne Pistol og Hjelp! Vi flyr!, dette er science fiction drama, med solide horror-element, som... vel... du bør vel eigentleg sjå den.
For dei som likar triva er det verdt å ta med det velkjente faktum at både romskipet og roboten som står sentralt i filmforteljinga dukkar opp att i fleire episodar av The Twilight Zone og andre seriar og filmar. Kva meir prov treng du eigentleg?
Vel, eit prov på at dette er ein klassisk film er jo at Hollywood, i sin stadige meir openbare idètørke, no vil spele den inn på nytt. Ein idè som eg vanlegvis møter med stønn, gru og diverse utbrot på Yiddish.
Så kvifor ligg eg ikkje i fosterstilling og grin denne gongen? Fordi eg er ein fanboy, og når det er Joe Michael Straczynski (som jbq ikkje er så glad i) som har blidd plukka til å skrive manus, så ser eg for meg at dette kan verte interessant. Ikkje så mykje remake som hyllest ser eg for meg frå mannen som gav oss The New Twilight Zone, fleire sesonger med Murder, She Wrote og ikkje minst - tidanes beste fjernsynsserie - Babylon 5 (som jbq verkeleg ikkje likar). I den siste tida har Straczynski vore involvert i teikneserieproduksjon (Spider Man, Rising Stars) og ymse filmprosjekt som Clint Eastwood sin nyaste; Changeling.
Så kva kan ein vente av ein JMS-versjon av Forbidden Planet? Eg trur vi kan summere det med tre punkter:
1. Ektefølt homage til ein klassikar, dvs. ei utdjuping av det som gjorde originalen god. (Nemnte eg at eg var ein fanboy?)
2. Filosofi. Og mykje av det. Både av det platte og det djupe slaget. Straczynski har alltid hatt ein tendens til å ta opp essensielle spørsmål når han har frie tøyler.
3. Monologar. Heftig lange taler. Taler som gjerne byrjar med "My father always told me...", og som sluttar med at du har gåsehud... evt. har sovna.
Eg trur særleg punkt 3. vert sentralt.
Så får vi sjå då... kor langt dei kjem i prosjektet. Å be nokon å skrive eit manus er framleis eit stykke unna å realisere ein film.
Etiketter: Filmvurdering, Popkult, Snål film
posted by Mad Mullah Hastur @ 16:50
0 Comments:
Legg inn en kommentar
<< Home